De perfecte foto van je huisdier, kan dat wel?
De perfecte foto van je huisdier, kan dat wel? Ik zou bijna zeggen definieer perfect. Is het de leukste pose, het grappigste bekkie of ga je voor super scherp op de juiste plek, zoals ogen. En vergeet niet, de leukste pose en het grappigste bekkie laten ze pas zien als je geen camera in de buurt hebt. Wat je voorkeur ook heeft er zijn best een aantal tips te benoemen om je hiermee op weg te helpen. De foto is perfect als jij tevreden bent.
Beperkingen
Let wel! Voor een beetje goede dierenfoto heb je al snel een spiegelreflexcamera nodig. Met een compact camera loop je snel tegen beperkingen op als scherpstellen en het kiezen van je sluitertijd en diafragma. Met een spiegelreflex heb je veel meer mogelijkheden.
Technische tips
De eerste tips zijn wat specifiek voor een camera waarbij je zelf wat instelling op aan kan passen.
Sluitertijd, diafragma en ISO zijn de heilige drie-eenheid. Verander je een instelling dan heeft dat effect op de andere twee.
- Sluitertijd. Hiermee kan je het beeld ‘bevriezen’. Ideaal bij een actieve hond. Een korte sluitertijd zorgt ervoor dat je het beeld bevriest. Een sluitertijd van 1/500 seconde is wel minimaal. Hier heb je wel voldoende licht voor nodig.
- Diafragma. Dit zorgt voor een grote of kleine scherpte/diepte. Een klein getal, bijvoorbeeld F2.8 zorgt voor weinig scherpte/diepte. Zet bijvoorbeeld het scherpstelpunt op het oog en je zult zien dat de rest van de foto al snel mooi wazig wordt, alsof het dier van de foto afkomt. Een hoog getal, bijvoorbeeld F18, zorgt voor veel scherpte/diepte. Je krijgt meer scherpte. De afstand tot het voorwerp speelt hierbij ook een rol.
- ISO waarde. Dit is de lichtgevoeligheid. Hoe lager hoe beter. Soms moet je de ISO waarde wel omhoog schroeven om de gewenste sluitertijd te halen. Te hoge ISO zorgt weer voor ruis, veel kleine puntjes, op de foto en kan storen. Zoek een mooi gemiddelde.
- De ogen zijn de spiegel van de ziel. Kan je op je camera zelf je scherpstelpunt kiezen zet deze dan op het oog van het dier.
Algemene tips
- De achtergrond is bijna net zo belangrijk als het onderwerp zelf. Zorg dan ook voor een egale of rustige achtergrond. Komt er teveel rommel in je zoeker verplaats deze dan of zoek een ander plekje.
- Maak de foto op ooghoogte. Zo komt het dier natuurlijker over. Ga desnoods languit liggen.
- Gebruik geen flits van de camera. Dit schijnt recht in de ogen van het dier en is erg onprettig. Daarnaast creëert dit harde schaduwen, de kleuren van het dier veranderen en je hebt kans op rode ogen. Het mooiste is om gebruik te maken van het natuurlijk licht. Binnen is dit niet altijd mogelijk. Probeer dan het licht wat door een raam valt te gebruiken. Fotografeer je buiten neem dan een beetje een bewolkte dag. Te veel zon zorgt voor te harde contrasten. Heb je een losse flits (niet voor compact camera’s) richt deze dan bijvoorbeeld op de muur of plafond.
- Pas de gewenste foto aan op het karakter van het dier. Is het een luiwammes dan leg je niet de essentie van het dier vast door een actiefoto te maken. Andersom is het ook het geval. Een actief dier wil je actief op de foto en niet tijdens zijn middagdutje.
- Wil je dat het dier in de lens kijkt zorg voor iets wat de aandacht trekt. Een piepertje of een speelhengel voor de kat. Dit zorgt voor een actieve blik oortjes die naar voren richten. Heb je geen hulpmiddelen bij je probeer het dan door geluiden te maken. Klikken met je tong, kloppen op de grond etc. Maar natuurlijk niet zodanig dat het dier schrikt.
- Zorg ervoor dat het voor het dier leuk blijft. Stress zie je op de foto. Grote pupillen, platte oren etc. wil je natuurlijk niet op de foto hebben. Neem voldoende rust momentjes om te spelen, te kroelen en, als je dier daar goed op reageert, prijs en beloon het dier.
Oja …
En natuurlijk, maar dat is geen tip maar een algemeen gegeven… Geduld!
En als het dan echt niet lukt
Is het toch niet naar je zin, dan kan je altijd nog een dierenfotograaf inschakelen. Ik werk volgens mijn eigen beproefde recept: Een flinke hoeveelheid liefde voor het dier en een behoorlijke teug passie voor fotografie. Daarbij voegen we nog een wolkje respect, een vleugje mazzel en een toefje geluk. Goed mengen en een tijdje laten rusten. Daarna zachtjes uitschenken.
Nathalie Leeuwis - Dierenfotograaf en kattengedragstherapeut in opleiding
